مفهوم زیبایی نزد توماس آکوئینی

توماس آکوئینی (1225 - 1274 م) در بخش‌های متعددی از کتاب‌های خود، به بررسی مفهوم زیبایی پرداخته است. او این اشارات را به صورت پراکنده و ضمنی مطرح کرده و کتاب یا فصل مستقلی در این خصوص تألیف نکرده است. اگرچه او بسیاری از تصوراتش در باب زیبایی را از پیشینیان خود اقتباس کرده، آن‌ها را به روش خود و در راستای نظریاتش درباره‌ی وجود و معرفت تفسیر کرده است. بحث از زیبایی در اندیشه‌ی آکوئینی در دو ساحت زیبایی متعالی و زیبایی محسوس مطرح می‌شود. تعریف زیبایی و بیان مشخصه‌های آن، بررسی مسأله‌ی ادراک و تجربه‌ی زیبایی‌شناختی و بحث از نسبت زیبایی با صفات متعالی، به ویژه نسبت زیبایی با خیر، عناصر اصلی نظریه‌ی آکوئینی درباره‌ی زیبایی را تشکیل می‌دهد. در این مقاله، ضمن برشمردن عناصر اصلی مفهوم زیبایی نزد آکوئینی، نشان داده می‌شود که زبان فلسفی وی در این‌باره اگرچه بنیادی ارسطویی دارد، از صبغه‌ی افلاطونی برخوردار است. به علاوه، اعتقادات مسیحی توماس قدیس در نظریه‌ی او درباره‌ی زیبایی تأثیرگذار بوده است.